Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Όλο το χειμώνα καναπέ!

Μερικές ιδέες για να κάνεις τα πάντα ασύρματα στο σαλόνι σου. Να μην ξανασηκωθείς ποτέ από τον καναπέ.
Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Πλήρως ασύρματο σαλόνι, χωρίς ίχνος καλωδίου, δε γίνεται. Το ρεύμα δεν μεταφέρεται ασύρματα, τουλάχιστον όχι ακόμα, και κάποιες ενσύρματες συνδέσεις δε γίνεται να αντικατασταθούν. Αυτό όμως είναι διαφορετικό από το να έχεις ένα δωμάτιο γεμάτο καλώδια και να σηκώνεσαι κάθε τρεις και λίγο, να μπουρδουκλώνεις τα πόδια σου. Και αυτό ψάξαμε για σένα. Wireless λύσεις για να ρυθμίζεις ότι χρειάζεται από τον καναπέ, χωρίς πολλές συσκευές, σχεδόν χωρίς καλώδια.

Smart TV

Η τηλεόραση είναι πάντα ένα καλό σημείο για να ξεκινήσεις το σχεδιασμό. Οι Smart TV είναι ουσιαστικά συστήματα οθόνης-υπολογιστή με ασύρματες και άλλες συνδέσεις. Πρακτικά μπορείς να κάνεις ότι γουστάρεις, να δεις τηλεόραση, να σερφάρεις στο διαδίκτυο, να δεις φωτογραφίες, να κατεβάσεις εφαρμογές, να ποστάρεις στο Twitter να συνδέσεις την κονσόλα σου και να ελέγχεις τα πάντα από ασύρματο πληκτρολόγιο, ποντίκι, smartphone (αφού βάλεις την ειδική εφαρμογή), και το dedicated τηλεχειριστήριο με αναγνώριση φωνής / qwerty πληκτρολόγιο. Η πιο ολοκληρωμένη λύση για ασύρματο σαλόνι.
Τσέκαρε: Samsung UE32ES5500

Home Theater

Η λύση ενός standalone Blu-Ray player συνδεμένου σε μια επίπεδη οθόνη είναι σίγουρα φτηνότερη. Αν επιμένεις, όμως, να ξεφορτωθείς όσο το δυνατόν περισσότερα καλύτερα μπορείς να πας σε ένα πλήρως ασύρματο home cinema. Πλήρως ασύρματο σημαίνει μέχρι και στα πίσω surround ηχεία, δηλαδή γλυτώνεις τα καλώδια που διατρέχουν το σαλόνι.
Τσέκαρε:Pioneer BCS-323

Wireless Media Player

Τα media player έχουν κάνει άλματα προόδου και πλέον υποστηρίζουν το ασύρματο streaming HD video απευθείας στην τηλεόραση και σχεδόν όλες τις λειτουργίες που έχει ένα pc όπως π.χ social media και web. Οπότε μια τίμια εναλλακτική στη Smart TV.
Τσέκαρε:D-Link Boxee Box DSM-380

Ποντίκι - πληκτρολόγιο

Ένα σετ ασύρματα περιφερειακά υπολογιστή είναι χρήσιμα ακόμα και αν δε σε ενδιαφέρει να κάνεις το σαλόνι σου ασύρματο. Φαντάσου π.χ. ότι συνδέεις το PC σε μια κανονική οθόνη με HDMI για να δεις μια ταινία. Χωρίς ασύρματο ποντίκι θα πρέπει να σηκώνεσαι κάθε τρεις και λίγο για τη φωνή, για το pause κλπ. Η σύνδεση τους με τη μονάδα του pc γίνεται με ένα μικρό USB stick που πρέπει να προσέχεις σαν κόρη οφθαλμού να μη χάσεις. Ευτυχώς τελευταία τα φτιάχνουν ιδιαίτερα μικρά οπότε μπορείς να το έχεις κουμπωμένο μονίμως πάνω στον υπολογιστή.
Τσέκαρε:Microsoft Desktop Set 800

Ήχος

Οι μουσικόφιλοι αποφεύγουν το ασύρματο streaming του ήχου και οτιδήποτε ψηφιακό γιατί χαλάει τη γεύση που λένε. Επιπλέον τα ασύρματα ηχεία θέλουν οπωσδήποτε παροχή ρεύματος οπότε τα καλώδια είναι μία ή άλλη. Πάντως, υπάρχουν πολλά ασύρματα ηχεία στην αγορά. Τα πιο πρακτικά είναι τα combo (ηχεία - ενισχυτές όλα σε ένα κουτί) που δίνουν τη δυνατότητα να παίξεις μουσική κατευθείαν από ένα smartphone.
Τσέκαρε:Philips Fidelio AW3000

Κονσόλα παιχνιδιών

Σχεδον όλες οι κονσόλες έχουν ασύρματα χειριστήρια πλέον οπότε δεν τίθεται ζήτημα. Η επιλογή τους γίνεται με βάση τα προσωπικά γούστα. Οι hardcore παίχτες συνήθως παίζουν σε PS3, το Wii είναι για πιο οικογενειακές/fun καταστάσεις και το XBOX κάπου στη μέση.
Τσέκαρε: Wii Motion Plus

Εκτυπωτής

Η επιλογή του εκτυπωτή γίνεται συνήθως με βάση τις ανάγκες (lazer-μελάνι, ταχύτητα κ.α.) και ότι τις ασύρματες ικανότητες του. Οι ασύρματοι εκτυπωτές ωστόσο προσφέρουν σημαντικές ευκολίες ειδικά αν θες να εκτυπώσεις ένα αρχείο κατευθείαν από το smartphone σου.
Τσέκαρε: HP LaserJet Pro P1102w

Τηλεχειριστήριο

Εντός και αν προτιμήσεις τη λύση μιας Smart TV, ένα υniversal τηλεχειριστήριο είναι μια πολύ καλή ιδέα για να ελέγχεις τις συσκευές χωρίς να μπεδρεύεσαι. Εδώ δεν υπάρχουν πολλές λύσεις καθώς τα περισσότερα είναι φθηνής κατασκευής. Η Logitech προσφέρει τις καλύτερες επιλογές με τα Logitech Harmony προιόντα. Το πιο high-end είναι η ταμπλέτα 1100 με την οποία ελέγχεις μέχρι και 15 συσκευές συγχρόνως από μια οθόνη αφής.
Τσέκαρε: Logitech Harmony 1100

Ενισχυτής σήματος

Μια καλή λύση αν έχεις τριόροφη μεζονέτα και το ρούτερ στον πάνω όροφο.

Τα νέα μας!






Τα νέα μας.






Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Νέο καινοτόμο προϊόν!


Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Διώξτε αυτές τις ταινίες από το imdb top-100.

Ρίξαμε μια ματιά στο τοπ-100 των χρηστών του imdb. Υπάρχει μια ντουζίνα ταινιών που πρέπει να φύγουν.
Πετύχαμε τις προάλλες ένα μοντάζ σκηνών από όλο το τοπ-250 ταινιών του imdb όπως το έχουν ψηφίσει οι χρήστες του site, και όπως το βλέμμα μας έπεσε σε μια σκηνή από το "Snatch" του Γκάι Ρίτσι, αναρωτηθήκαμε τι στα κομμάτια θέλει σε αυτή τη λίστα το "Snatch" του Γκάι Ρίτσι. Περαιτέρω έρευνα το εντόπισε στο #112 του τοπ-250. 4 θέσεις πιο κάτω βρήκαμε το "Λιμάνι της Αγωνίας" του Ελίας Καζάν.
Κάτι τέτοια πάντα συγχύζουν κάπως τους ανθρώπους που παίρνουν το σινεμά πολύ προσωπικά, οπότε αφού πρώτα μονολόγησα "ε, πάλι καλά, δεν είναι και στην 100άδα", η επόμενη αποστολή σύγχυσης και γέλιου θα ήταν να κάτσω να κοιτάξω τι ακριβώς απαρτίζει αυτή την 100άδα. Όλοι ξέρουμε ας πούμε ότι το διαχρονικό #1 της λίστας του imdb είναι η "Τελευταία Έξοδος", όλοι γνωρίζουμε πως οι φουλ τριλογές "Άρχοντας των Δαχτυλιδιών" και "Πόλεμος των Άστρων" είναι εκεί μέσα (είθε η δύναμη να είναι με τον fanboy), σίγουρα υπάρχει πολύς Χίτσκοκ, αλλά τι άλλο; Θα είναι τίγκα στο μπλοκμπάστερ; Θα αναγνωρίζονται μεγάλα κινήματα; Είχα την απορία κι έτσι κάθισα και το διάβασα προσεκτικά.
Τελικά είναι μια λίστα που έχει από Σκορσέζε μέχρι Φελίνι κι από "Spirited Away" μέχρι "Αμελί" κι από "Νονούς" μέχρι "Fight Club", καλύπτει πολύ πράμα. Όμως το να πούμε "γουστάρουμε που αυτές οι 15 ταινίες είναι στο τοπ-100" ακούγεται υπερβολικά βαρετό, οπότε αποφασίσαμε να κάνουμε ακιβώς το αντίθετο.
Διώχτε λοιπόν αυτές τις 15 ταινίες από το τοπ-100!
(Η λίστα που ακολουθεί -δε θα μπορούσε παρά να- είναι εντελώς υποκειμενική. Οι αριθμοί στις παρενθέσεις είναι η θέση των ταινιών την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο. Τα σχόλια που ακολουθούν είναι από την #1 κριτική αναγνωστών για την εκάστοτε ταινία.)

Braveheart (84)


"Οι περισσότεροι στο site διαλέγουν το 'Νονό' ή την 'Τελευταία Έξοδο' αλλά αυτή είναι, αυτή είναι η καλύτερη ταινία που γυρίστηκε ποτέ. Είναι όσο κοντά στην τελειότητα μπορεί να είναι μία ταινία. Οι ηθοποιίες είναι υπέροχες, ο άντρας που έπαιζε τον Λονσανκς και ο ηθοποιός που ερμήνευσε τον Robert the Bruce θα έπρεπε κι οι δύο να έχουν προταθεί για Όσκαρ. Είναι τέχνη, καλύτερο από κάθε ταινία. Ότι βρίσκεται στη θέση 93 του τοπ-250 είναι ντροπή."
Σε αυτό το τελευταίο αν μη τι άλλο θα συμφωνήσουμε. Είναι μια συμπαθής επικοεπικίλα με χιούμο και πολύ διασκεδαστικό για τέτοιο φιλμ, αλλά δεν είναι καν οι πιο δυνατές σκηνοθεσίες του ίδιου του Μελ Γκίμπσον, τον οποίο by the way ξεκαθαρίζουμε οτι γουστάρουμε πολύ ως δημιουργό. Το αγαπημένο μου κομμάτι είναι ατό για τις τρομερές ερμηνείες που έπρεπε να έχουν προταθεί και για Όσκαρ, τόσο που ο rutan07 δεν θυμάται καν πώς λένε τους ηθοποιούς.

Η Επιστροφή των Τζεντάι (81)


"Αυτή η ταινία έχει κακή φήμη λόγω των Ewoks, αλλά υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι να αγαπάς αυτή την ταινία."
Όχι μόνο των Ewoks, φίλε avenatticlint. Δεν είμαι τρομερός φαν καμίας ταινία του "Πολέμου των Άστρων", αλλά πες τις άλλες τις δέχεσαι. Οι Τζεντάι δεν έχουν καμία θέση στην 100άδα, και το φοβερό είναι πως κι οι περισσότεροι φανς της σειράς θα το παραδεχτούν πρώτοι-πρώτοι. Εντάξει, όχι ο avenatticlint.

Ρέκβιεμ για Ένα Όνειρο (72)


"Μια καλή ένδειξη για ένα προκλητικό και πρωτότυπο φιλμ είναι η ποσότητα των 1/10 και 10/10 κριτικών, όπου οι 1/10 αποτελούνται από λίγες μόνο γραμμές. Ένα καλό σημάδι πως αυτά τα παλικάρια δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να δουν το φιλμ με ανοιχτό μυαλό."
Σώπα μάνα μου που δεν καταλάβαμε τον πολυεπίπεδο Αρονόφσκι. Μα το θεό δεν καταλαβαίνω γιατί συνεχίζει να θεωρείται καλή αυτή η ταινία. Οι κωμικές ακρότητες που συμβαίνουν για δικαιολογήσουν το δράμα συνθλίβουν το όποιο point επιειρούσε να κάνει η ιστορία. Δεν ξέρω αν είναι μεγαλύτερη η βία των εικόνων ή του τρόπου με τον οποίο ο Αρονόφσκι προσπαθεί να επιβάλει τις ιδέες του. Χίλιες φορές προτιμότερος όταν μιλάει πιο σιωπηλά, όπως στον "Παλαιστή" ή το θαυμάσιο "Fountain".


The Intouchables (68)


"Μην το δείτε μέσα από το πρίσμα της 'ξένης ταινίας'. Θα χάσετε το χρόνο σας και θα χάσετε κάτι πολύ πιο σημαντικό."
Πράγματι. Μια χαρά mainstreamίλα είναι η ταινία. Ένας φίλος μου που λατρεύει το Γαλλικό σινεμά τσαντίζεται κάθε φορά που κοιτάει τους εκπροσώπους του σε αυτή τη λίστα, τώρα καταλαβαίνω γιατί.

To Πράσινο Μίλι (64)


"Το φιλμ εφευρέθηκε για δημιουργίες σαν αυτήν."
Εντάξει, alan photog. Κι εμένα μου αρέσει το "Πατς Άνταμς". Αλλά σοβαρά, αρέσει σε ανθρώπους το "Πράσινο Μίλι"; Ειλικρινά δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Είναι ένα εντελώς απλουστευτικό παραμυθάκι το οποίο σέρνεται προς τη λύση του και είναι εκπληκτικά βαρετό στα περισσότερά του σημεία. Ειλικρινής έκπληξη.

Οι Ζωές των Άλλων (60)


"Το πιο υποτιμημένο φιλμ του 2006."
(Το φιλμ αυτό κέρδισε Όσκαρ.) Αυτό αντιθέτως, ξέρω ότι αρέσει πολύ, αλλά ιδεολογικά είναι ένα χάος. Υποθέτω όταν μοιράζεις συγχωροχάρτια γίνεσαι αρεστός.

Η Ζωή Είναι Ωραία (57)


"Εξεπλάγην από τα αρνητικά σχόλια που έκαναν κάποιοι σε αυτή τη σελίδα. Μπορώ να καταλάβω ότι κάποιοι άνθρωποι δε θα ζήσουν την εμπειρία της ίδιας χαράς που νιώσαμε εμείς βλέποντας την ταινία. (σσ. Ολοκαύτωμα. This is kefi.) Αλλά ότι αυτοί οι θεατές ένιωσαν προσβεβλημένοι επειδή η ταινία δεν παρουσίασε την 'πραγματικότητα' όπως όντως είναι, δεν είναι δίκαιο."
Όχι, kvonarx, αυτό που δεν είναι δίκαιο είναι ότι έπρεπε να υπομείνουμε τα καραγκιοζιλίκια του Μπενίνι για δύο ώρες. Υπάρχουν φορές που φαντάζομαι τις σκηνές φιλμικού βασανισμού από το "Κουρδιστό Πορτοκάλι", αλλά με τον Ρομπέρτο Μπενίνι στη θέση του Άλεξ Μακντάουελ. Να τον έδενα σε μια καρέκλα, να μη μπορούσε να κλείσει μάτια ή αυτιά για ώρες, και να έπρεπε απλώς να βλέπει τον εαυτό του να κάνει τον καραγκιόζη σε λούπα. "Όχι όχι, το έκανε για να δώσει ελπίδα και για να δείξει τη χαρά της ζωής!" Το φιάσκο "Πινόκιο" ήταν ό,τι πιο δίκαιο έχει συμβεί ποτέ και το εννοώ.

The Departed (52)


"Τώρα, ξέρω ότι το 'Departed' είναι βασισμένο στην ταινία 'WuJianDao' από το Χονγκ Κονγκ, αλλά ο Σκορσέζε πραγματικά αρπάζει αυτή την σπουδαία ιστορία και τη φέρνει στην Αμερικάνικη Οθόνη."
Και καλά έκανε, General_Turgidson, αλλά γιατί Μιλάμε Με Κεφαλαία; Η αλήθεια είναι πως αυτή η ταινία μου αρέσει πολύ από την αρχή ως το τέλος, και την έχω δει 3-4 φορές και πάντα τη διασκεδάζω. Αλλά δεν έχει καμία δουλειά τόσο ψηλά σε αυτή τη λίστα, κι όχι μόνο επειδή δεν είναι καν μες στις καλύτερες ταινίες του Σκορσέζε, αλλά κυρίως επειδή δεν πιάνει μία μπροστά στα πρωτότυπα "Infernal Affairs" αριστουργήματα. Μάλλον φταίει που δεν ήταν κι εκείνα στην Αμερικάνικη Οθόνη.

Ο Πιανίστας (51)


"Αυτή είναι μια από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει ποτέ και αυτό που μου έκανε δε μπορώ να το περιγράψω με λόγια. Αλλά εν συντομία, με συγκίνησε, με έκανε να κλάψω, με έκανε να αισθανθώ σα να ήμουν σε Πολωνέζικο γκέτο το 1940, και τελικά με έκανε να φιλήσω το πεζοδρόμιο καθώς βγήκα από το σινεμά και ευχαρίστησα το Θεό που ζω στην ελεύθερη κοινωνία που ζω."
Έχουμε δει ξεκάθαρα μια εντελώς διαφορετική ταινία με τον Dan Grant.

Σκοτεινός Ιππότης: Η Επιστροφή (29)


"Με συνολική διάρκεια περίπου 3 ώρες, η ταινία ποτέ δε γίνεται βαρετή, κάτι που είναι πολύ εντυπωσιακό."
Το ίδιο με πριν. ΟΚ ο "Σκοτεινός Ιππότης" αλλά αυτό εδώ είχε πιο πολλά προβλήματα κι από την ίδια την Γκόθαμ. Η οποία στην πραγματικότητα δεν είχε προβλήματα. Μέχρι που είχε, και κάπως έφταιγε γι'αυτό ο Μπάτμαν. Επειδή είχε πει ψέμματα στα αρνιά κατοίκους και-- όχι, όχι, δε θα παρασυρθώ.

Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Οι Δυο Πύργοι (21)


"Αυτή είναι η μεγαλύτερη ταινία της τριλογίας. Τι εννοώ με αυτό; Λοιπόν αυτή η ταινία έχει τόσα πολλά πράγματα που συμβαίνουν όπως την φοβερή μάχη του Helm's Deep."
'Όπως'; Δηλαδή τι άλλο; Δεν με εξιτάρει ιδιαίτερα η τριλογία του "Άρχοντα", αλλά αν οι άλλες δύο ταινίες έχουν φοβερές κινηματογραφικές αρετές, αυτή εδώ είναι απλά μια βαρετή, αχρείαστα μακρά, άνισου ρυθμού, ατελείωτη σκηνή μάχης.

Η Πόλη του Θεού (20)


"Το κινηματογραφικό στυλ της ταινίας κάνει αναφορές στον Ταραντίνο, με έξυπνες μετακινήσεις στο χρόνο, παγώματα, και κείμενα που σηματοδοτούν ένα νέο κεφάλαιο στην ταινία. Με κάθε έννοια, κάτι σαν το Βραζιλιάνικο "Pulp Fiction" ή "Τα Καλά Παιδιά", αλλά με τη δική του ξεχωριστή γεύση."
Ενδεχομένως στο τοπ-100 των καλύτερων καρτ ποστάλ κάτι να γινόταν. Τέτοιες ταινίες με κάνουν να αντιδρώ με άρνηση απέναντι στο στιλιζάρισμα και να θέλω να φωνάξω στην οθόνη "ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΑΛΗΘΙΝΟ, ΞΕΡΕΙΣ". Ο Ταραντίνο κάνει παλπ σινεμά δίχως την παραμικρή ένδειξη σοβαροφάνειας.

Φόρεστ Γκαμπ (19)


"Πιστεύω πως ο καθένας από εμάς έχει το δικαίωμα στη γνώμη του για ταινίες ή για άλλα θέματα. Παρόλ'αυτά, από πολλά σχόλια που έχω διαβάσει για την ταινία, δε νομίζω πως πολλοί κατάλαβαν την ουσία του μηνύματος από τον συγγραφέα και τον σκηνοθέτη. Αυτή η ταινία είναι ένα σπουδαίο μοντέρνο παραμύθι, ένα παραμύθι στο λεξικό ερμηνεύεται ως μια σύντομη φανταστική ιστορία που διδάσκει ένα ηθικό μήνυμα. Υπάρχουν πολλά άλλα ηθικά μηνύματα που εξηγούνται σε αυτή την ταινία, αλλά πρώτα και κύρια είναι η αξιοπρέπεια και η απλή καλοσύνη."
ΘΕΕ ΜΟΥ. Λοιπόν, η ζωή είναι ένα κουτί σοκολατάκια και οι λίστες το ίδιο, και ποτέ δε ξέρεις τι θα βρεις μετά, και καμιά φορά βρίσκεις την πιο ανούσια ταινία όλων των εποχών που όμως "είχε πλάκα επειδή ο χαζούλης έφτιαξε την Apple χοχο"; Ugh. Α ναι, κι επειδή μας μαθαίνει την απλή καλοσύνη. Ωραίο soundtrack πάντως.

Inception (14)


"Συμπερασματικά, τα μοτίβα του είναι συναρπαστικά αλλά η παράδοση χωράει βελτίωση".
Με αυτό συμφωνώ, δεν ξέρω πώς και βρέθηκε πρώτα στα user reviews. Το καλό με τον στρατό των ζόμπι του Κρίστοφερ Νόλαν είναι ότι αριστουργήματα σαν το "Memento" και το "Prestige" βρίσκονται στην 100άδα αυτής της λίστας. Το κακό με τον στρατό των ζόμπι του Κρίστοφερ Νόλαν είναι ότι ισχύει το ίδιο και για οτιδήποτε άλλο έχει γυρίσει την τελευταία δεκαετία. Δηλαδή αν το συμπαθέστατο (και σημαντικότατο) "Inception" έχει θέση εδώ (και πόσο ψηλά κιόλας!) τότε στο "Brazil" ας πούμε θα πρέπει να δώσουμε Νόμπελ Ειρήνης;

Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ (1)


"Γιατί θέλω να γράψω το 234ό σχόλιο πάνω στην "Τελευταία Έξοδο"; Δεν είμαι σίγουρος - σχεδόν οτιδήποτε μπορεί ποτέ να ειπωθεί γι'αυτό, έχει ήδη ειπωθεί."
Όντως, φίλε carflo. Πόσα να πεις πια γι'αυτή την ταινία εξάλλου; Εντάξει, δεν έχω κανένα πρόβλημα με το εργάκι, είναι μια απολύτως ευχάριστη και διασκεδαστική ταινία που έτσι και την πετύχεις στο ζάπινγκ δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να αλλάξεις κανάλι. Αλλά θέλω να πω, η #1 ταινία όλων των εποχών δε θα έπρεπε να ακολουθείται ποτέ από μια πρόταση σαν αυτή που μόλις έγραψα. Θα έλεγες ποτέ για το "Νονό" ή για το "Vertigo" κάτι σαν "ε, άμα το πετύχω κάθομαι και το χαζεύω, fun fun fun";


  Και τώρα κοίτα τι έγινε. Αν έβγαιναν αυτές οι ταινίες από τη λίστα, θα έμπαινε στο top-100 το "Snatch". Δίκαιο.

Τα παλιά σου τα Hasbro.

Κυκλοφόρησε μες στη βδομάδα μια φήμη πως η Disney θα αγοράσει και τη Hasbro. Δε θέλαμε κι άλλη αφορμή για να θυμηθούμε τα αγαπημένα μας παιχνίδια.
H Disney ως γνωστόν βάλθηκε να αγοράσει βασικά όλες τις παιδικές μας αναμνήσεις, οπότε όταν ακούστηκε η φήμη πως συζητάει και εξαγορά της Hasbro, όλα έβγαζαν νόημα: Φυσικά, τι άλλο πια έμενε; Μόνο το κρυφτό και το κυνηγητό θα της είχαν ξεφύγει αν αγόραζε και τη Hasbro, την εταιρεία που ευθύνεται για τα περισσότερα παιχνίδι που θυμόμαστε από πιτσιρίκια, από επιτραπέζια μέχρι φιγούρες.
Τελικά η εξαγορά αυτή μάλλον δεν έστεκε ποτέ ως πληροφορία, όμως το ταξίδι μας στις διαδρομές των αναμνήσεων είχε ήδη ξεκινήσει.

Ναυμαχία


Αυτά τα βαλιτσάκια είχαν υποφέρει από το άνοιξε-κλείσε, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να αντισταθείς στον ενθουσιασμό της μαντεψιάς σε αυτό το παιχνίδι. Και πόσες φορές είχες προσπαθήσει να κρυφοκοιτάξεις το ταμπλό του δίπλα, όχι πες.

Μονόπολη


Τι πιο κλασικό υπάρχει; Αυτή εδώ είναι μια παλιά αγγλική εκδοχή, αλλά στην ελληνική ανεβάζαμε παλμούς κάθε φορά που φτάναμε στα πράσινα, κάτι Σκουφά και κάτι τέτοιες. Ό,τι έχτιζες για γύρους ολόκληρους μπορεί να τα έχανες με μια ζαριά. Το δε κορυφαίο σε αυτό το παιχνίδι είναι ότι, πρακτικά, δεν τελειώνε-τελείωνε ποτέ, μέχρι ας πούμε κάποιος να βαριόταν και να παρατούσε την προσπάθεια. Σαν την πραγματικότητα δηλαδή ένα πράγμα.

Transformers

 

Κρακ κρακ κρακ φίλε μου, αυτή είναι η φάση. Πέραν του ότι έχουμε προφανώς μείνει όλοι άναυδοι από τη θύμηση αυτής της διαφήμισης, πόσο τα πάντα όλα ήταν αυτά τα παιχνίδια σε κάποια φάση; Από τα παιδικά το Σάββατο πρωί μέχρι τις ανταλλαγές στα διαλείμματα, και φυσικά την απίστευτη τσαντίλα τη στιγμή που συνειδητοποιούσες πως έχει χαλάσει ένα μικρό εξαρτηματάκι και η νταλίκα δε γίνεται πια uber-ρομπότ.
Υπήρχαν πράγματα από γαμάτα περίπλοκα όπως αυτό

μέχρι τα εντελώς wtf

  Και φυσικά ποιος μπορεί να ξεχάσει το αγαπημένο όλων, δηλαδή των απλό πλην τίμιο Όπτιμους Πράιαμ, ένα απλό pickup truck με τη δισκετούλα/προφυλακτήρα/μίνι-ρομπότ που είχε για μούρη.


  Επικοί Transformers, κατάρα στον Μάικλ Μπέι.

Φέρμπι


Ότι κάποτε αυτά ήταν "awww γλυκούλια" τι σου λέει; Που είναι το πιο creepy πράμα που έχει κατασκευάσει ποτέ άνθρωπος. Αλλά ότι έκαναν τρελό σουξέ, αυτά τα άβολα πλάσματα που απαιτούσαν από εσένα φροντίδα για να μάθουν να μιλάνε, ε, το έκαναν.

Risk


Πόσες και πόσες φορές είχαμε προσπαθήσει να κατακτήσουμε το Ιρκούτσκ και το Γιακούτσκ, πόσες όμως;

Τρομερό το Risk, πολύ απλά.

Κλουέντο


Μόνο λατρεία για το Κλουέντο, τίποτα άλλο. Από όλα τα επιτραπέζια που υπήρξαν ποτέ, μόνο τα "Μυστήρια στο Πεκίνο" έφτασαν κοντά στο Κλουέντο στη δημιουργία συνεχών συναρπαστικών αφηγήσεων που απλά το έκαναν αδύνατο να βαρεθείς. Το έκανε ο [] στο [] με []. Άπειροι συνδυασμοί!

G.I. Joe


Εντάξει, όποιος ισχυριστεί πως δεν είχε περάσει μανία με τα G.I. Joe του λέει ψέμματα. Προφανέστατα και είχαν υπάρξει crossover παιξίματα εναντίον (ή σε ομάδες) με τα Transformers, προφανώς και ψάχναμε στο παιχνιδάδικο του καθενός για το πότε θα έφερνε τους καινούριους, προφανώς και έπαιζαν ανταλλαγές με τους συμμαθητές, προφανώς και όλοι κάτω από το παιδικό μας κρεβάτι στάνταρ σε κάποια γωνία θα βρούμε κάποιο μοναχικό ξεκολλημένο πόδι.
(Τι, δεν είχαμε όλοι κουτσούς στρατιώτες;)
Και πήγαιναν φυσικά από τους απίστευτα κουλ μέχρι τους απίστευτα lame, όπως ο φίλτατος εδώ, ο Λοχαγός Κουράγιο.

(Πρωτοξάδερφος του Major Spoiler άραγε;)

Τζένγκα


Γιατί εξάλλου ποιος από εμάς δεν έχει εκσφενδονίσει τσαντισμένος τουβλάκι Τζένγκα στην ευρύτερη κατεύθυνση κάποιου βάζου/ποτηριού με μια πανικόβλητη μάνα να τρέχει προσπαθώντας να το παίξει τερματοφύλακας;

Νερφ


Τα πιο αφράτα και πωρωτικά όπλα που πιάσαμε ποτέ στα χέρια μας. Υπήρχαν διάφορα άλλα παράγωγα, μέχρι και μπάλες, αλλά όλα τα λεφτά ήταν τα όπλα που εκτόξευαν, βασικά, καουτσούκ σε σχήματα βέλους ή μικρής μπάλας προς το όποιον συμμαθητή/φίλο/αδερφό τύχαινε να έχεις άχτι αλλά το να τον πυροβολήσεις όντως ήταν κάπως ακραίο. Χμ, γιατί να είχαν τόση επιτυχία άραγε.

Action Man


Το 'λαμπάδα Action Man' είναι ένα από τα μεγαλύτερα classics των '90s, δε το συζητώ. Επίσης η ελληνική διαφήμιση μου έχει αφήσει παιδικό τραύμα, με το ιδιοφυές ντουμπλάρισμα/μετάφραση πάνω στο ρυθμό του αμερικάνικου jingle να λέει: "Action Man / είναι σούπερ δυνατός!"
Σούπερ λέμε.
Πού να γίνει και ταινία δηλαδή. Disney ακούει;


Από το Blogger.

Ads 468x60px

Popular Posts

Social Icons

About Me

Followers

Featured Posts